- Nie wszyscy ludzie są źli- stwierdziłam.
- Wszyscy. Uwierz, wszyscy. Nie zaznałaś takiego zła jak ja, żeby twierdzić, że nie wszyscy są tacy sami- mruknął.
- A ty nie zaznałeś takiego dobra, jak ja, żeby twierdzić, że wszyscy są tacy sami- uśmiechnęłam się delikatnie.
Otworzyłam jakoś klatkę, sama nie wierzę, że mi się to udało, i poszłam do Dakoty. U niego też otworzyłam klatkę i bez słowa podeszłam, kładąc się obok niego.
<Dakota?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz